Λαθρεμπορία. Πολλαπλό τέλος. Τελωνειακές παραβάσεις. Απαιτούμενη η τέλεση με δόλο των πράξεων ή παραλείψεων που συνιστούν την τελωνειακή παράβαση. Μη αναγκαία η επιδίωξη βλάβης της περιουσίας του Δημοσίου. Υποχρέωση αιτιολόγησης της κατά τα ανωτέρω τέλεσης των πράξεων ή παραλείψεων και εν γένει ενεργειών από την, επιβάλλουσα το πολλαπλό τέλος, τελωνειακή αρχή και, σε περίπτωση αμφισβήτησης, από τα διοικητικά δικαστήρια. Μη απαραίτητη η διατύπωση κατά τρόπο ειδικό της κρίσης του διοικητικού δικαστηρίου περί της συνδρομής του στοιχείου του δόλου, εφόσον εκ των περιστατικών και λοιπών στοιχείων που συντρέχουν στη συγκεκριμένη περίπτωση, προκύπτει κατά τρόπο ανεπίδεκτο εύλογης αμφισβήτησης η συνδρομή και του υποκειμενικού τούτου στοιχείου της τελωνειακής παράβασης της λαθρεμπορίας, ότι, δηλαδή, ο δόλος ενυπάρχει στα βεβαιούμενα από την απόφαση του διοικητικού δικαστηρίου πραγματικά περιστατικά και τις εν γένει συνθήκες που έλαβαν χώρα κατά την τέλεση της τελωνειακής παράβασης. Έκταση δικαστικού ελέγχου της σχετικής κρίσης του δικαστηρίου της ουσίας από τον αναιρετικό δικαστή. Παράβαση νομοθεσίας περί φορολογίας καπνού. Εφαρμοστέες διατάξεις. Περιστατικά. Αναίρεση. Προτεινόμενοι λόγοι. Νόμιμη και επαρκώς αιτιολογημένη η κρίση του διοικητικού εφετείου ως προς την στοιχειοθέτηση της αντικειμενικής και υποκειμενικής υποστάσεως της λαθρεμπορίας, απορριπτομένων ως αβασίμων όλων των περί του αντιθέτου λόγων αναιρέσεως. Απαράδεκτη η προβολή λόγων σχετικά με την αναιρετικώς ανέλεγκτη ουσιαστική εκτίμηση των αποδείξεων. Πλήρης απόδειξη μόνον όσα βεβαιώνονται στη μηνυτήρια αναφορά ότι έγιναν ενώπιον των αστυνομικών οργάνων. Απόρριψη από το δικάσαν δικαστήριο ως αναπόδεικτων των λοιπών πραγματικών περιστατικών που, κατά τον αναιρεσείοντα, έλαβαν χώρα κατά τον χρόνο της συλλήψεώς του. Νομίμως αιτιολογημένη η κρίση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου σχετικά με την απαράδεκτη προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων (ενόρκων βεβαιώσεων) το πρώτον κατ’ έφεση, λόγω μη προβολής λόγων, με την έφεση, για τους οποίους ήταν δικαιολογημένη η το πρώτον κατ’ έφεση προσκόμιση των ως άνω ενόρκων βεβαιώσεων. Μη αντίθεση στην αρχή της αναλογικότητας της νομοθεσίας περί του ύψους των πολλαπλών τελών. Συνεκτίμηση από το το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, κατά την διαμόρφωση της ουσιαστικής του κρίσεως, του περιεχομένου ποινικής απόφασης του Αρείου Πάγου, ως όψιμου αποδεικτικού στοιχείου. Απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης (επικυρώνει την υπ’ αριθμ. 3487/2008 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών).