Διοικητική δικονομία. Παραδεκτό. Λαθρεμπορία. Καταλογιστική πράξη Τελωνείου, με την οποία επιβλήθηκαν εις βάρος ενός εκάστου εκ των προσφευγόντων πολλαπλά τέλη, λόγω διαπράξεως λαθρεμπορικής τελωνειακής παράβασης και κηρύχτηκαν αυτοί αλληλεγγύως υπόχρεοι, μαζί με τους λοιπούς φερομένους ως συνυπαίτιους, στην ίδια τελωνειακή παράβαση, για την πληρωμή του συνολικά καταλογισθέντος πολλαπλού τέλους. Νομίμως υπογράφηκε η κρινόμενη έφεση από τον ίδιο τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης του Τελωνείου. Πραγματικά περιστατικά. Η κρίση της εκκαλούμενης, η οποία δέχτηκε την προσφυγή και ακύρωσε την καταλογιστική πράξη, καθ ο μέρος αφορούσε τους εφεσίβλητους, με την αιτιολογία ότι, εφόσον αυτοί αθωώθηκαν αμετάκλητα από το ποινικό δικαστήριο, η επιβολή εις βάρος τους των επίμαχων πολλαπλών τελών δεν είναι νόμιμη, διότι παραβιάζει την διάταξη της §1 του αρ.4 του 7ου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, δεν είναι ορθή. Το ΔΕΠ πείθεται ότι ο λόγος της παρουσίας των εφεσίβλητων, με επιβατικά Ι.Χ. αυτοκίνητα, στην εν λόγω περιοχή, ήταν ότι παρείχαν ουσιαστική βοήθεια στην ένδικη λαθρεμπορία, ενεργώντας ως προπομποί των φορτηγών μεταφοράς των λαθραίων. Το συνολικό ύψος των επίμαχων πολλαπλών τελών κρίνεται ως εύλογο και προσήκον. Δέχεται την έφεση του Δημοσίου. Απορρίπτει την προσφυγή.