Διοικητική δικονομία. Λαθρεμπορία- τελωνειακή παράβαση. Πράξη της Ειδικής Υπηρεσίας Τελωνειακών Ερευνών, με την οποία ο προσφεύγων κηρύχθηκε υπαίτιος λαθρεμπορίας αυτοκινήτου [Χρησιμοποίηση, από κοινού με έμπορο αυτοκινήτων, ιδιαίτερου τεχνάσματος (μετάθεση πινακίδων κυκλοφορίας από άλλο νόμιμα κυκλοφορούν εντός της Ελλάδος αυτοκίνητο παραπλήσιου τύπου), με σκοπό να διαφύγουν της καταβολής των νόμιμων δασμο-φορολογικών επιβαρύνσεων και το όχημα να κυκλοφορεί απρόσκοπτα] και επιβλήθηκαν σε βάρος του πολλαπλά τέλη, ενώ κηρύχθηκε και αλληλεγγύως υπόχρεος με τον άλλο συνυπαίτιο της ίδιας τελωνειακής παράβασης, για την πληρωμή των συνολικώς επιβληθέντων πολλαπλών τελών. Οι ένδικες μαρτυρικές καταθέσεις δεν είχαν ληφθεί, ενόψει της συγκεκριμένης διοικητικής δίκης, κατά την διαδικασία των αρ.179 επ. ΚΔΔ, αλλά στο πλαίσιο της ποινικής διαδικασίας και, ως εκ τούτου, δεν ήταν επιτρεπτό να ληφθούν υπόψη από το ΔΠΠ, ούτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (4389/12 αναιρετική απόφαση του ΣτΕ). Πραγματικά περιστατικά. Συνεκτίμηση ποινικής απόφασης. Δέχεται την έφεση του Δημοσίου. Απορρίπτει την προσφυγή ως αβάσιμη.