Αστική Ευθύνη Δημοσίου. Προϋποθέσεις. Περιεχόμενο αποζημίωσης. Διετής παραγραφή των αξιώσεων των υπαλλήλων του Δημοσίου κατ’ αυτού από αποδοχές. Μη αντίθεση στην αρχή της ισότητας. Αυτεπάγγελτη εξέταση της παραγραφής από τα δικαστήρια της ουσίας. Αυτεπάγγελτος έλεγχος της παραγραφής από το δευτεροβάθμιος δικαστήριο μόνο σε περίπτωση παράλειψης του ελέγχου αυτού από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο. Σε περίπτωση, όμως, διατύπωσης ειδικής κρίσης από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ως προς το αυτεπαγγέλτως εξετασθέν ζήτημα, δυνατότητα του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου προς εξέταση του ζητήματος αυτού μόνον κατόπιν προβολής λόγου εφέσεως κατά της σχετικής κρίσεως της πρωτόδικης αποφάσεως. Αντίθετο στο δικαίωμα παροχής δικαστικής προστασίας και στην αρχή της αναλογικότητας το άρθρο 20 παρ. 22 του ν. 2738/1999, κατά το μέρος που θεσπίζει παραγραφή των επίδικων αξιώσεων και κατάργηση των εκκρεμών δικών. Οφειλή τόκων και επί περιορισμού του αρχικά καταψηφιστικού αιτήματος της αγωγής σε αναγνωριστικό. Εφαρμοστέες διατάξεις. Περιστατικά. Ευθύνη του Δημοσίου για την αποκατάσταση της ζημίας των αναιρεσιβλήτων, συνιστάμενης στις αποδοχές που θα ελάμβαναν από την ημερομηνία που θα έπρεπε να διορισθούν έως το χρόνο αναλήψεως υπηρεσίας, λόγω ακύρωσης από το ΣτΕ της απόφασης του ΑΣΕΠ, κατά το μέρος που έθεσε περιορισμό στον αριθμό νομαρχιών και φορέων κάθε νομαρχίας, για τις θέσεις των οποίων μπορούσαν να δηλώσουν προτίμηση διορισμού οι επιλαχόντες υποψήφιοι. Αναίρεση. Λόγοι. Βάσιμος ο λόγος αναίρεσης καθ’ ο μέρος αφορά στην παραγραφή των αξιώσεων των ετών 1997 και 1998, λόγω εφαρμογής διετούς παραγραφής επί των εν λόγω
μισθολογικών αξιώσεων δημοσίων υπαλλήλων, αρχόμενης από την γένεση αυτών. Δεκτή εν μέρει η αναίρεση (αναιρεί την υπ΄αριθ. 1436/2007 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών).