Ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής από σύμβαση πίστωσης με ανοικτό (αλληλόχρεο) λογαριασμό για την εξυπηρέτηση επαγγελματικών σκοπών. Υπαγωγή της εγγυήτριας στις προστατευτικές διατάξεις για τους καταναλωτές, ως εκ του παρεπόμενου χαρακτήρα της εγγυητικής σύμβασης έναντι της κύριας δανειακής σύμβασης του πρωτοφειλέτη. Στοιχεία ορισμένου αιτήσεως προς έκδοση διαταγής πληρωμής. Αόριστος ο λόγος ανακοπής για παράνομη μετακύλιση της εισφοράς που βαρύνει τα πιστωτικά ιδρύματα, καθόσον δεν προσδιορίζονται τα ποσά που προήλθαν από την επικαλούμενη παράνομη μετακύλιση και την τοκοποίηση της εισφοράς. Απαράδεκτος ο ισχυρισμός περί ολικής ακυρότητας της εν λόγω σύμβασης εξαιτίας καταχρηστικών όρων σε αυτήν, εφόσον δεν αποδεικνύεται ότι δεν θα είχε επιχειρηθεί από αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη χωρίς το επικαλούμενο άκυρο μέρος της. Μη καταχρηστική η παραίτηση του εγγυητή από την ένσταση διζήσεως. Απόρριψη εφέσεως.