Αστική ευθύνη του Δημοσίου. Επιδίκαση μισθολογικών διαφορών που προκύπτουν κατά το χρονικό διάστημα, από την ημερομηνία που οι ενάγοντες έπρεπε να καταταγούν ως δόκιμοι λιμενοφύλακες, έως την ημερομηνία που ορκίστηκαν τελικά ως λιμενοφύλακες. Η εκκαλούμενη, κατά το μέρος που αφορά την χρηματική ικανοποίηση, είναι ανέκκλητη, λόγω ποσού. Δεν συντρέχει περίπτωση κατάργησης της δίκης, κατά το μέρος που αφορά τα ποσά που έχουν ήδη καταβληθεί στους ενάγοντες. Πραγματικά περιστατικά. Μη συμψηφισμός της, τυχόν, ωφέλειας των εναγόντων με την επιδικαστέα αποζημίωση. Στη διοικητική δίκη δεν τυγχάνει εφαρμογής η συμπλήρωση της παραγραφής εν επιδικία. Από την έκδοση των σχετικών ακυρωτικών αποφάσεων, μέχρι την άσκηση της ένδικης αγωγής, δεν είχε παρέλθει η προβλεπόμενη από το νόμο διετία. Για την έναρξη της τοκογονίας, αρκεί η άσκηση ακόμα και αναγνωριστικής αγωγής. Μη αντίθεση της διάταξης του αρ.21 του ΚΝπΔΔ στο Συντ., ούτε στις διατάξεις της ΕΣΔΑ. Δέχεται εν μέρει την έφεση του Δημοσίου. Προσδιορίζει το επιτόκιο των οφειλόμενων τόκων σε 6%.