Διοικητική δικονομία. Υλική αρμοδιότητα του ΔΕΠ. Μη αντίθεση των διατάξεων των αρ.13 του ν.3900/10 και 47§1 του ν.4055/2012 στις συνταγματικές αρχές της ισότητας και της δικαστικής προστασίας. Παράβολο. Διαχρονικό δίκαιο. Απαράδεκτο. Παρά το γεγονός ότι δεν έχει προσκομισθεί το προβλεπόμενο ειδικό σημείωμα της φορολογικής Αρχής, περί υπολογισμού του ποσού του παραβόλου, δεν ανακύπτει εύλογη αμφιβολία ως προς το ύψος του χρηματικού αντικειμένου της ένδικης σαφώς φορολογικής διαφοράς και του οφειλόμενου παραβόλου. Η παρούσα ένδικη διαφορά προέκυψε από την άσκηση της κρινόμενης προσφυγής κατά της απόφασης επιβολής προστίμου, η οποία, ανεξαρτήτως του εάν έχει εκδοθεί κατ’ επανάληψη της διαδικασίας και προς συμμόρφωση προς δικαστική απόφαση, είναι νέα πράξη, αυτοτελώς προσβλητή με προσφυγή, για τις προϋποθέσεις παραδεκτού της οποίας, εφαρμοστέες είναι οι ισχύουσες, κατά το χρόνο κατάθεσής της, διατάξεις (αρ.277§§3 και 4 ΚΔΔ). Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη, λόγω μη συμπλήρωσης του παραβόλου.