Σιωπηρή απόρριψη από το Υπουργείο Οικονομικών της ενδικοφανούς προσφυγής του προσφεύγοντος κατά 2 φύλλων ελέγχου φορολογίας εισοδήματος. Βάσιμος ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος ότι, κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία και κακή εφαρμογή του νόμου, χωρίς νόμιμη αιτιολογία και κατά κακή εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού, ο έλεγχος δέχεται ότι το πράγματι καταβληθέν τίμημα, για την ένδικη αγοραπωλησία, δεν είναι αυτό της κατ’ ελάχιστον κατώτερης της αντικειμενικής αξίας κατά το χρόνο που υπεγράφη το προσύμφωνο αγοραπωλησίας του ακινήτου, αλλά εκείνο της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου κατά το χρόνο της υπογραφής του οριστικού συμβολαίου μεταβίβασής του. Νόμω αβάσιμος ο ισχυρισμός, ότι η έκδοση των προσβαλλόμενων φύλλων έγινε κατά παράβαση των αρχών της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικουμένου, της χρηστής διοίκησης και της καλής πίστης. Στην οικεία έκθεση ελέγχου αναφέρονται επακριβώς και αναλυτικά, κατ έτος, τα προς ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών ποσά δηλωθέντα και προσδιοριζόμενα από τον έλεγχο. Απορριπτέος, ως προβαλλόμενος άνευ εννόμου συμφέροντος, ο συναφής ισχυρισμός του προσφεύγοντος, που απαραδέκτως υποβάλλεται, το πρώτον, με τα υπομνήματά του, ότι μη νόμιμα ο έλεγχος έλαβε υπόψη, για το σχηματισμό της ανάλωσης κεφαλαίου, τα ποσά των συμπληρωματικών δηλώσεών του. Δέχεται εν μέρει την προσφυγή. Μεταρρυθμίζει την σιωπηρή απόρριψη. Προσδιορίζει το ποσό της δαπάνης αγοράς ακινήτου. Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.