Συμπληρωματική πράξη προσδιορισμού ΦΠΑ σε βάρος ΟΕ, διότι διαπιστώθηκε ότι είχε λάβει και καταχωρίσει στα βιβλία της εικονικά φορολογικά στοιχεία. Mε το ένδικο περιεχόμενο, το δικόγραφο της έφεσης δεν προσάπτει κάποια πλημμέλεια στην κρίση της εκκαλουμένης, περί δεκαετούς παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου να κοινοποιήσει στην ΟΕ την προσβαλλόμενη πράξη και, συνεπώς, ο σχετικός λόγος της έφεσης απορρίπτεται. Ο λόγος της έφεσης που ανάγεται σε παραλείψεις και πλημμέλειες της πράξης διοικητικής επίλυσης της διαφοράς, μη ερευνόμενες αυτεπαγγέλτως από το ΔΠ Χαλκίδας, απορρίπτεται, πρωτίστως, ως απαραδέκτως προβαλλόμενος, το πρώτον, κατά το δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας. Πραγματικά περιστατικά. Κρίση ότι η φορολογική Αρχή έπρεπε, κατ’ αρ.20§2 του Συντ., να καλέσει την ΟΕ να εκθέσει λυσιτελώς τις απόψεις της επί των ληφθέντων υπόψη σε βάρος της εγγράφων και περιστατικών που αποδεικνύουν, κατά τις διαπιστώσεις της, την εικονικότητα των τιμολογίων, έστω και αν η υποχρέωση αυτή δεν προβλέπεται ρητώς στις διατάξεις του ν.1642/86 (Νομολογία ΔΕΚ). Δέχεται την έφεση της ΟΕ και των εταίρων αυτής. Δέχεται την προσφυγή. Ακυρώνει την συμπληρωματική πράξη προσδιορισμού ΦΠΑ. Αναπέμπει την υπόθεση στη Διοίκηση.