Εργατικό δίκαιο. Σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου (προϊσταμένου). Διευθύνων υπάλληλος – έννοια – μη εφαρμογή των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας περί χρονικών ορίων εργασίας και περί αμοιβών υπερωριακής και υπερεργασιακής απασχόλησης κ.λπ. Αβάσιμος ο λόγος αναίρεσης του άρθ. 559 αρ. 20 ΚΠολΔ. Επίδομα αποτελεσμάτων ή οικονομικής απόδοσης, επετειακό επίδομα τριακονταπενταετίας. Επιχειρησιακή συνήθεια (πρακτική της επιχείρησης) - έννοια, οικειοθελείς παροχές και αρχή ίσης μεταχείρισης (ως επικουρική βάση της αγωγής) - αν δεν αποδειχθεί η ύπαρξη επιχειρησιακής συνήθειας, η σχετική αξίωση του μισθωτού μπορεί να θεμελιωθεί στην αρχή της ίσης μεταχείρισης, που έχει επικουρικό χαρακτήρα. Βάσιμος ο λόγος αναίρεσης του άρθ. 559 αρ. 9 ΚΠολΔ. Αρχή της εύνοιας υπέρ του μισθωτού – βάσιμος ο λόγος αναίρεσης του άρθ. 559 αρ. 1 ΚΠολΔ [το δευτεροβάθμιο δικαστήριο υπολόγισε προσαυξήσεις που προέβλεπαν οι ρυθμίσεις επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων εργασίας επί του καταβαλλομένου στον ενάγοντα (και ήδη αναιρεσείοντα) υπέρτερου μισθού και όχι επί του προβλεπομένου σε αυτές βασικού μισθού, και δεν προέβη σε συνυπολογισμό των ποσών που προέκυπταν από τις προσαυξήσεις αυτές στις καταβαλλόμενες στον ενάγοντα υπέρτερες αποδοχές]. Ο λόγος αναίρεσης του άρθ. 559 αρ. 8 ΚΠολΔ – έννοια «πραγμάτων» - ισχυρισμός περί εξόφλησης κατά το περιεχόμενο του οποίου η εξόφληση δεν αφορά τις επιδικαζόμενες ένδικες οφειλές, οπότε ο σχετικός ισχυρισμός δεν είναι ουσιώδης για την έκβαση της δίκης –απορρίπτει το λόγο αναίρεσης. Αναιρεί.