Η απόφαση αφορά στην αναστολή της λειτουργίας ανώνυμης χρηματιστηριακής εταιρίας η οποία λόγω οικονομικών ατασθαλιών αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα και ακολούθησε η ανάκληση της αδείας της και η θέση της υπό ειδική εκκαθάριση και αποζημίωση των επενδυτών της. Η εν λόγω διαδικασία εντάσσεται στο πλαίσιο των διατάξεων των άρθρων 27 του ν. 3632/1928 και 17 του ν.δ/τος 3078/1954, καθώς και της μεταβατικής διάταξης του άρθρου 41 του ν. 2648/1998.
Ο ενάγων ισχυρίζεται ότι υπέβαλε εμπρόθεσμα αίτηση για αποζημίωση στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών Α.Ε., αλλά δεν έλαβε την πλήρη αποζημίωση που δικαιούταν για τις μετοχές και τα χρηματικά υπόλοιπα που είχε στην εταιρία. Ζητά την ακύρωση της απόφασης του Δ.Σ. του Χρηματιστηρίου που απέρριψε το αίτημά του για πρόσθετη αποζημίωση και την καταβολή των αναλογούντων ποσών.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε την αγωγή του ενάγοντος ως απαράδεκτη, μη νόμιμη και λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος και παθητικής νομιμοποίησης της εναγόμενης. Κρίθηκε ότι η εγγυητική ευθύνη για τις υποχρεώσεις του χρηματιστή ανήκει στο Συνεγγυητικό Κεφάλαιο και ότι ο πίνακας διανομής, που συντάχθηκε βάσει του άρθρου 27 ν. 3632/1928, δεν υπόκειται σε ένδικο μέσο.
Ο εκκαλών, με την έφεσή του, υποστηρίζει εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο διότι, τα αποτελέσματα της απόφασης του διοικητικού συμβουλίου θα έπρεπε να εξεταστούν με βάση τις τιμές των μετοχών κατά την ημερομηνία έκδοσής της, την 6-10-2000, αντί της ημερομηνίας κλεισίματος του χρηματιστηρίου, την 23-10-1997. Ζητά, επίσης, την καταβολή τόκων υπερημερίας για τα ποσά της αποζημίωσης.
Το εφετείο έκανε δεκτή την ασκηθείσα έφεση, εξαφάνισε την πρωτόδικη απόφαση και απέρριψε την αγωγή ως αόριστη στο σύνολό της μη ιδρυόμενης ευθύνης της εναγομένης.