ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Το βιβλίο «Σύγχρονες Μορφές Διοίκησης - Μια θεωρητική και εμπειρική προσέγγιση των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών: η ελληνική περίπτωση» παρουσιάζει με πληρότητα την ευρύτερη προβληματική της ένταξης του θεσμού των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών στο σύγχρονο διοικητικό δίκαιο, προσεγγίζοντας ταυτόχρονα συγκριτικά αντίστοιχους θεσμούς στο δίκαιο άλλων χωρών, καθώς και στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο παρόν βιβλίο οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές αναλύονται ως μορφές οργάνωσης της Δημόσιας Διοίκησης τόσο σε θεωρητικό όσο και σε εμπειρικό επίπεδο. Η ταχεία ανάπτυξη του θεσμού των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών συνιστά μια αμετάκλητη εξέλιξη κατά τα τελευταία χρόνια όχι μόνο σε ευρωπαϊκό, αλλά και σε διεθνές επίπεδο, βέβαια με διαφορετικούς ρυθμούς και περιεχόμενο στα επιμέρους κράτη. Αναφέρεται διεξοδικά η περίπτωση της Γαλλίας ως προσφορότερης χώρας για συγκριτική μελέτη, στην οποία σήμερα καταγράφονται τουλάχιστον δέκα επτά ανεξάρτητες διοικητικές αρχές και ακόμη οκτώ ανεξάρτητες δημόσιες αρχές που υπόκεινται και αυτές στο ίδιο (γενικό) νομικό καθεστώς. Από τα κοινά κριτήρια ανεξαρτησίας των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών, το βιβλίο «Σύγχρονες Μορφές Διοίκησης» δίνει έμφαση στις εγγυήσεις προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας των εν λόγω οργάνων, αφού διαμέσου αυτών διερευνάται κυρίως ο βαθμός ανεξαρτησίας τους και διαπιστώνεται στην ελληνική περίπτωση σύγκλιση των δύο κατηγοριών ανεξάρτητων διοικητικών αρχών, των δικαιωμάτων και της οικονομικής ρύθμισης. Επιπλέον, το βιβλίο επικεντρώνεται στην ανάλυση της εγχώριας θεωρίας που αφορά στη διαδικασία πρόσληψης και αποδοχής των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών ως διοικητικών οργάνων με αφετηρία την ίδρυση της πρώτης εξ αυτών, του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης το 1989. Στο πλαίσιο αυτό προβάλλονται οι αντιμαχόμενες απόψεις που αναδείχθηκαν στην ακαδημαϊκή διαμάχη, η οποία συνόδεψε την ένταξη των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών στο ελληνικό νομικό σύστημα. Τέλος, στο έργο διερευνάται με ποια εργαλεία μπορεί να διασφαλιστεί η υπαγωγή των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών σε ένα δημοκρατικά νομιμοποιημένο σύστημα λογοδοσίας, όπως και το ζήτημα της περαιτέρω ενίσχυσης των εγγυήσεων ανεξαρτησίας τους.